​

 طراحی سرویس بهداشتی

Bathroom Design

سرویس یهداشتی علاوه بر داشتن عملکرد صحیح باید محیطی جذاب و زیبا باشد

​

سرویس بهداشتی فضایی که ما زمان زیادی را در آن می گذرانیم و قالبا در این فضا افکار مشغول فعالیت های روزمره است و نیاز به توجه زیاد و طراحی مناسب است . با این حال بسیاری از سرویس ها بهداشتی به خوبی طراحی نشده اند و قثط صرفا ایجاد یک فضا با ابعاد کم صورت گرفته .

طراحی سرویس بهداشتی باید با توجه به استاندارد ها و با بکارگیری تکنولوژی های روزو استفاده از متریال خاص انجام شود .

سرویس بهداشتی در کنار عملکرد صحیح باید عالی به نظر برسد و در عین حال یک ساخت یا بازسازی مقرون به صرفه باشد. سرویس بهداشتی باید در هر بار استفاده کاربر را خشنود کند. رعایت مجموعه ای از قوانین طراحی سرویس بهداشتی به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که فضایی خواهید داشت که نه تنها نیاز های شما را برآورده می کند بلکه فضاییست که به ارزش کلی خانه شما می افزاید.

سرویس بهداشتی باید طبق نیاز های کارفرما طراحی شود

به عنوان مثال، اگر یک سرویس بهداشتی برای استفاده چند کاربر داریم ، ممکن است بخواهید یک ترکیب دوش/حمام، سینک و کابینت روشویی و توالت را نصب کنید تا بیشترین نیاز کاربران را برآورده کند. اگر سرویس بهداشتی دوم است که بیشتر برای استحمام استفاده می شود، یک وان بزرگتر یا حتی یک وان جکوزی قرار دهید. برای کاربرانی که نیازهای ویژه دارند ( معلولین ) باید ضوابط خاص خودشان اجرا گردد .

نکات مهم در طراحی سرویس بهداشتی

1 – قبل از اجرای سرویس بهداشتی حتما طراحی درست و اصولی انجام دهید

2 – در سرویس های بهداشتی کوچک حتما از توالت ها و روشویی های وال هنگ استفاده کنید چون فضای کمتری از سرویس بهداشتی را به خود اختصاص می دهند .

3 – در انتخاب کاشی و سرامیک دقت کنید ، از کاشی سرامیک هایی با طرح های شلوغ بپرهیزید و از کاشی سرامیک با ابعاد بزرگ استفاده کنید .

4 – از شیر های توکار استفاده کنید تا علاوه بر زیبایی از فضا استفاده بیشتری کنید

5 – از آیینه های بزرگ استفاده کنید

6 – نورپردازی نقش بسزایی در نمایش آنچه طراحی شده دارد .

7 – ترجیحا از متریال مقاوم در برایر رطوبت استفاده نمایید

8 – به ابعاد و اندازه های استاندارد توجه نمایید

9 – در صورت نیاز به استفاده از جدا کننده از پارتیشن های شیشه ای استفاده کنید

​

​

​

ضوابط طراحی سرویس بهداشتی

در تمام تصرفها بسته به نوع و بار تصرف، باید فضاهای بهداشتی به تعداد کافی تامین شود. در ساختمانهای مورد استفادة عموم و همچنین ساختمانهای با گروه تصرف م- 1 و م-3 ،تعبیه فضاهای بهداشتی مناسب برای افراد معلول مطابق ضوابط مصوب شورایعالی شهرسازی و معماری الزامیست.

اندازه افقی تمام شده برای ضلع کوچکتر هر فضای بهداشتی در هیچ شرایطی نباید از1.10 مترکمتر باشد مگر آنکه در مقررات اختصاصی تصرفی به گونهای دیگر تعیین شده باشد.

درصورتیکه محدودهای به عنوان پیش ورودی در داخل فضای دوش مستقل پیش بینی شود یکی از ابعاد فضای دوش باید 1.50 تا 1.60 متر باشد.

حداقل اندازه فضای بهداشتی برای استفاده افراد معلول، 1.70×1.50 متر است .

ارتفاع فضاهای بهداشتی درهر قسمت که فرد به طورمعمول به صورت ایستاده است نباید از 210 سانتیمتر کمتر باشد مگر آنکه در مقررات اختصاصی تصرفی به گونه ای دیگر تعیین شده باشد.

ارتفاع پایینترین نقطۀ چراغ سقفی را با رعایت سایر مقررات و معیارهای تعیین شده، در صورت نداشتن لبۀ تیز و برجستگی موضعی خطرناک، میتوان حداقل 2.00 متر درنظر گرفت. این ارتفاع برای چراغ نصب شده در دیوار به شرط آنکه کمتر از 0.10 متر از دیوار پیشآمدگی داشته باشد و یا در بالای کاسۀ روشویی نصب شود، حداقل 1.80 متر است.

در صورت ایستادن در وان، زیردوشی و یا بر روی سکو، لازم است ارتفاع مجاز از روی کف آن وسیله رعایت شود.

دستشویی و توالت باید تا ارتفاع حداقل 1.20 متر و در حمام حداقل 2.00 متر از کف، با کاشی یا مصالح مشابه پوشیده شود. کف این فضاها باید به نحو مناسب عایق کاری رطوبتی شده و با کاشی یا دیگر مصالح قابل شستشو پوشیده شوند.

لوازم بهداشتی باید از مصالح چگال، بادوام و در برابر آب نفوذناپذیر ساخته شود.

ضوابط دستشویی

قطر دهانة تخلیة آب دستشویی باید دستکم 32 میلیمتر ( 1 اینچ) باشد

اگر دستشویی به صورت لگن های سرتاسری باشد، هر 50 سانتیمتر طول آن باید به عنوان یک دستشویی تلقی شود و همة الزامات مندرج در این مقررات در مورد آن رعایت شود.

فاصله محور دستشویی از سطح دیوار مجاور یا هر مانع دیگر، نباید کمتر از 45 سانتیمتر باشد.

ضوابط توالت غربی ( توالت فرنگی )

توالت غربی باید طوری نصب شود که فاصلة محور آن از سطح دیوار مجاور یا هر مانع دیگر، کمتر از 45 سانتیمتر و از محور لوازم بهداشتی دیگر کمتر از 76 سانتیمتر نباشد. جلو توالت غربی باید دستکم 50 سانتیمتر تا دیوار یا درِ مقابل آن جای خالی پیشبینی شود.

اتاقک توالت غربی نباید کمتر از 90 سانتیمتر پهنا و 150 سانتیمتر درازا داشته باشد. ب) در فضاهای عمومی، توالت غربی باید از نوع بزرگ باشد و نشیمن گاه و در لولایی قابل برداشتن داشته باشد.

توالت غربی باید از نوعی باشد که هر بار پس از ریزش و تخلیة آب، همواره مقداری آب در لگن آن باقی بماند.

نشیمنگاه و در لولایی توالت غربی، از نظر اندازه باید متناسب با لگن و از نظر جنس مقاوم در برابر رطوبت باشد.

لوله خروجی فاضلاب توالت غربی باید با یک زانوئی 80× 100 میلیمتر (3×4 اینچ) و یا با یک فلنج به همین اندازه به لوله فاضلاب ساختمان متصل شود.

ج) اتصال لوله تخلیه فاضلاب توالت غربی به لوله فاضلاب ساختمان، از طریق کف اتاقک یا دیوار، باید
کاملاً آببند باشد.

ضوابط توالت شرقی ( توالت زمینی )

توالت شرقی باید طوری نصب شود که فاصلة محور طولی آن از سطح دیوار مجاور یا هر مانع دیگر، کمتر از 45 سانتیمتر، و از محور طولی لوازم بهداشتی دیگر کمتر از 76 سانتیمتر نباشد.

جلو توالت شرقی باید دستکم 50 سانتیمتر تا دیوار یا درِ مقابل آن جای خالی پیشبینی شود.

اتاقک توالت شرقی نباید کمتر از 90 سانتیمتر پهنا و 150 سانتیمتر درازا داشته باشد.

توالت شرقی باید از نوع تخت یا کشکولی و از جنس مقاوم در برابر نفوذ آب و رطوبت باشد.

سطوح آشکار توالت شرقی باید صاف و صیقلی و بدون گوشه های زائدی، که شستشو و تمیز کردن آنرا مشکل کند، باشد.
ساخت لگن توالت شرقی باید طوری باشد که به هنگام شستشو آب از آن به کف اتاقک جریان نیابد و پس از تخلیه آب، در هیچ یک از نقاط سطح آن آب باقی نماند و کاملاً تخلیه شود.

قطر اسمی لوله فاضلاب خروجی از توالت شرقی باید دستکم 100 میلیمتر (4 اینچ) باشد.

اتصال لولة تخلیه فاضلاب توالت شرقی به لولة فاضلاب ساختمان، از طریق کف اتاقک، باید کاملاً آببند و گازبند باشد.
به هنگام شستشوی لگن توالت شرقی، نباید از درزهای اطراف لگن، آب به داخل اجزای ساختمانی کف اتاقک نفوذ کند.

ضوابط دوش

لولة قائم باید با بست به دیوار پشت دوش ثابت و محکم شود.

سطح اتاقک کابین دوش باید دست کم 6/0 متر مربع باشد. کابین دوش ممکن است اشکال مختلف داشته باشد. در حالت مربع هر ضلع، در حالت مثلث ارتفاع، و در حالت دایره یا بیضی قطر آن نباید کمتر از 75 سانتیمتر باشد.

فضایی که برای شیر، جاصابونی، دستگیره و دیگر متعلقات لازم است باید خارج از اندازههای داده شده برای اتاقک دوش باشد.

دیوارهای اطراف اتاقک باید دست کم تا ارتفاع 80/1 متر با مواد آب بند و مقاوم در برابر نفوذ رطوبت ساخته شود و سطوح آن کاملاً صاف و صیقلی و قابل شستشو باشد.

پنجره و درهای شیشهای اتاقک دوش باید طبق استانداردهای ایمنی باشد.

کف کابین یا زیردوشی باید به حالت تراز روی زیرسازی نرم و صاف کار گذاشته شود.

کف اتاقک دوش یا زیردوشی باید کاملاً بدون درز، آببند و مقاوم در برابر نفوذ رطوبت باشد.

لبه های زیردوشی باید در همه طرف 50 میلیمتر نسبت به کف آن بالاتر باشد.

اتصال لولة فاضلاب تخلیه زیردوشی یا کفشوی کف اتاقک به لولة فاضلاب ساختمان باید کاملاً آببند و گازبند باشد. از درزهای اطراف کفشوی یا زیردوشی نباید آب و رطوبت به داخل اجزای ساختمان نفوذ پیدا کند

قطر اسمی لولة تخلیة کفشوی کف اتاقک یا زیردوشی نباید از 50 میلیمتر (2اینچ) کمتر باشد. روی دهانه تخلیه باید شبکه مقاوم در برابر خوردگی و قابل برداشتن نصب شود که سوراخهای آن از 6 میلیمتر بزرگتر نباشد.

ضوابط وان

اگر وان توکار نصب میشود، باید درزهای اطراف آن کاملاً آب بند و مقاوم در برابر نفوذ آب و رطوبت باشد.

روی دهانه تخلیه آب وان، باید شبکه قابل برداشتن و مقام در برابر خوردگی قرار گیرد.

قطر اسمی لوله خروجی فاضلاب وان باید دست کم 40 میلیمتر( 1 اینچ) باشد.

روی دهانه خروجی فاضلاب وان باید امکان قرار دادن در پوش موقتی پیشبینی شود و وان سرریز داشته باشد.

اتصال لوله فاضلاب خروجی وان به لوله فاضلاب ساختمان، و سیفون آن، باید قابل بازدید و دسترسی باشد.

​

همین حالا جهت مشاوره با ما تماس بگیرید

09122230743 — 09195344223 — 44141707

​