​

طراحی آشپرخانه

Kitchen Design

طراحی آشپزخانه ، فراتر از انتخاب رنگ دیوارها، کابینت‌ها یا وسایل مورد نیاز روزانه است.

مسئله مهم دیگر داشتن اطلاعات کافی درباره استاندارد های ابعاد در طراحی آشپزخانه

آشپزخانه ها واقعاً یکی از قطب های اصلی خانه هستند. در حالی که معمولاً برای عملکرد اصلی تهیه وعده های غذایی استفاده و طراحی می شوند ، با دارا بودن یک طراحی اصولی ومناسب می تواند زینت بخش خانه شما باشد . قبل از شروع فرایند طراحی آشپزخانه ، مهمترین موضوع درک کاربرد آشپزخانه است . این رویکردی اساسی است که هر معمار باید از آن استفاده کند. آشپزخانه در خانه های امروزی نقش بسزایی درزیبایی کل خانه دارد . طراحان آشپزخانه باید درک کنند که یک آشپزخانه دارای جریانهای مختلف و مناطق کاری مختلفی است که باید در کل پروژه یکپارچه شوند. فراتر از سبک یا طراحی درخواست شده توسط کارفرما ، مهم است که ماژول را برای بهینه سازی عملکرد و به حداقل رساندن هزینه های ساخت قطعات مختلف تعریف کنید.

در طراحی آشپزخانه ، آشپزخانه ها از نظر نحوه قرارگیری و معماری بر سه نوع هستند:

1 – آشپزخانه مستقل

که توسط در و سایر عناصر جداکننده از دیگر فضاها جدا شده است

2 – آشپزخانه باز

که فضای آشپزخانه بدون وجود در یا دیگر عناصر معماری با سایر فضاها مـرتبط
است

3 – آشپزخانه دیواری

که در آن تجهیزات آشپزخانه در جوار یا در داخل دیـوار جاسـازی شـده بـه
شکلی که حد فاصل ردیف قفسه با فضای مجاور هیچ عنصر ساختمانی یا قفسهای قـرار نگرفتـه
باشد و فقط میتواند توسط درهای قفسهها پوشانده شده و از فضای اصلی مجزا شود

و همچنین در طراحی آشپزخانه ، آشپزخانه ها از نظر نوع استفاده بر سه دسته هستند:

1 – آشپزخانه های خانگی

2 – آشپزخانه های تجاری یا عمومی

3 – آشپزخانه های صنعتی

​

​

​

مکانهای مهم در طراحی آشپزخانه
طبق مطالعات پنج منطقه کلی را در طراحی آشپزخانه می توان تعریف کرد :

منطقه انباریا پنتری: فضای ذخیره سازی مواد غذایی ، مواد کنسرو ، یخچال و فریزر
محل نگهداری: وسایل ، ظروف ، وسایل آشپزی
منطقه سینک: منطقه تمیز کردن
منطقه آماده سازی: در حالت ایده آل یک فضای بزرگ برای پیشبرد کار
منطقه پخت و پز: اجاق گاز و فر.

انبار ، سینک ، آماده سازی و پخت و پز به طور دائمی در ترکیب و مرتبط با روند تهیه وعده غذایی به بهترین وجه ممکن هستند. قسمتهای سینک ، آماده سازی و پخت و پز یک مثلث تشکیل می دهند که به این مثلث ، مثلث کار گفته میشود که با چند نوع قرارگیری می توان این مثلث را تشکیل داد .

اندازة آشپزخانه ها در طراهی آشپزخانه و فضاهای پخت مستقل یا بـاز بـر اسـاس نـوع تصـرف و نحـوة اسـتفاده تعیـین میشود. اما در هر صورت حداقل سطح آنها، شامل سطوح زیر قفسههـا، 50/5 مترمربـع و حـداقل ابعاد آشپزخانه مابین دیوارهای اصلی 80/1 متر است. در هر آشپزخانه سطحی برابـر حـداقل 75/2 مترمربع، خارج از قفسه بندی و بصورت آزاد برای فضای کار حفظ شود. در سرتاسر آشپزخانه دیواری باید فضای کار آزاد و عاری از اشیاء و لـوازم ثابـت بـه عـرض حـداقل 90/0 متر از لبة قفسهها درنظر گرفته شود، مگر در مقررات اختصاصـی تصـرفی بـه گونـهای دیگـر
تعیین شده باشد.

​

انواع آشپزخانه از نظر طراحی

متداول ترین انواع طراحی آشپزخانه عبارتند از:

خطی (یا دو خط موازی)

L شکل

به شکل U

در رابطه با این پیکربندی ها ، مهم است که بدانید جریان های مختلف حرکت چگونه کار می کنند. “مثلث کار” در طراحی آشپزخانه باید صاف و مرتب باشد و در هنگام کار بیش از یک نفر از حرکات عبور خودداری کند. در این مرحله همیشه خوب است که از خود بپرسید “چگونه می خواهم از آشپزخانه خودم استفاده کنم؟” یا “چه چیزی راجع به آشپزخانه فعلی من بیشتر از همه دوست دارم یا دوست ندارم؟” به این ترتیب می توان فضاهای خود را با حس بیشتر طراحی کرد.

مدولاسیون

در ابتدای طراحی آشپزخانه و توسعه برنامه های پلان معماری ، باید به یاد داشته باشید که آشپزخانه فقط یک اتصال تصادفی از یک سری مبلمان و لوازم نیست بلکه از ماژول هایی تشکیل شده است که باید از یک منطق ساخت استفاده کنند. اگر طرح مشخص نیست یا از پارامترهای معقول ساختمان خاصی پیروی نمی کند ، می تواند باعث ایجاد اختلاف بین معمار و سازنده مبلمان شود.

بنابراین ، پلان معماری در طراحی آشپزخانه باید به طور مستقیم با قسمتهای بالایی اتاق ارتباط داشته باشد و هر وسیله ای که در پروژه گنجانده شود باید با مدولاسیون مطابقت داشته باشد.

یک ماژول کابینت در طراحی آشپزخانه از عناصر زیر تشکیل شده است:

ماژول پایین: 1 پایین / 1 پشت / 2 طرف / 1 قفسه / 1 یا 2 میله درب / پایه / قاب
ماژول بالایی: 1 پایین / 1 پشت / 2 طرف / 1 بالا / 1 قفسه / 1 یا 2 درب / میله قاب
ماژول ایستاده 1 پایین / 1 پشت / 2 طرف / 1 بالا / سری قفسه ها و درها / پایه

​

برای جلوگیری از بروز مشکلات در طراحی آشپزخانه ، مدولاسیون باید یک شرایط طراحی باشد که به هیچ وجه نمی توان لوازم خانگی را به صورت نادرست قرار داد. برای جلوگیری از قرار دادن آنها بین دو ماژول مختلف ، وسایل باید در یک ماژول واحد قرار گیرند. به عنوان مثال ، شما نمی توانید ماشین ظرفشویی ، اجاق گاز یا فر را بین دو ماژول قرار دهید. اگر این کار انجام شود ، شما جای دیگری برای قرارگیری انها نخواهید داشت که دلیل این امر محدودیت ها در لوله کشی و تاسیسات می باشد . یکی از بزرگترین اشتباهات در طول طراحی آشپزخانه ، هنگام جستجوی تقارن اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، هنگام طراحی یک کابینت زمینی ، معماران تمایل به ترسیم خطوط عمودی دارند تا نشانگر جدا شدن یک ماژول و درهای آن باشد. برای پیدا کردن تقارن ، قطعات مختلفی بین آنها باقی مانده است. درک این نکته ضروری است که هرچه اندازه گیری دقیق ماژول را تکرار کنید ، ساخت و نصب کابینت آسان تر خواهد بود.

عرض

عرض استاندارد یک ماژول در طراحی آشپزخانه متغیر است و به کاربردی که هر ماژول دارد بستگی دارد. معمولاً آنها در اندازه گیری های دور 30 ​​سانتی متر ، 45 سانتی متر ، 50 سانتی متر ، 60 سانتی متر ، 75 سانتی متر ، 80 سانتی متر ، 90 سانتی متر ، 100 سانتی متر می باشند و همه اندازه ها از لبه بیرونی تا لبه بیرونی ماژول در نظر گرفته می شوند.

هنگام تصمیم گیری در مورد لوازم در طراحی آشپزخانه ، معمولاً ماژول های 60 و 90 و 120سانتی متر برای اجاق های مایکروویو ، فر و هود هستند. به عنوان مثال یک اجاق گاز کمی کمتر از 60 سانتی متر است و به گونه ای طراحی شده است که به طور مرتب در فاصله 60 سانتی متری از طرفین قرار بگیرد. در مورد سینک ، به برشی که باید روی پیشخوان یا کانتر انجام دهید و روکار یا توکار بودن سینک بستگی دارد . مدل های سینک ظرفشویی از 30 تا 120 سانتی متر عرض وجود دارد. فاصله بین ماژول و دستگاه باید چند سانتی متر اضافی باشد. فرقی نمی کند بخش سینی سینک توسط یک یا چند ماژول پشتیبانی شود اگر در روی کابین نصب شده باشد.

یراق آلاتی که داخل کابین استفاده می کنید روی عرض ماژول تأثیر خواهد گذاشت. لولا ها بیشتر در ماژول های دارای درب استفاده می شوند در حالی که کشوها نیاز به ریل دارند. . انواع دیگری از لوازم جانبی وجود دارد که می تواند یک آشپزخانه را شیک تر جلوه دهد ، مانند قفسه های ادویه (15 سانتی متر تا 20 سانتی متر) ، نظم دهنده ها (40 تا 60 سانتی متر) ، قفسه های ظرف (آویزان واحدهای 40 تا 85 سانتی متر) و غیره.

​

ارتفاع

برای ماژول های پایه ، ارتفاع به طور کلی 90 سانتی متر از کف تا کانتر است. ماژول ها به دلیل رطوبت هرگز نباید با زمین تماس مستقیم داشته باشند ، با فضای اختصاصی بین 10 تا 15 سانتی متر. مجموعه ای از پایه های قابل تنظیم در بازار وجود دارد که امکان تنظیم ناترازی کف وجود دارد. . استفاده از پاخور ها بسیار مهم است پون از جمع شدن گرد و غبار جلوگیری می کند .

در مورد ماژول های هوایی ، این ها بوسیله پیچ و رول پلاگ یا بولت به دیووار متصل شده و باید در ارتفاع 1.40 – 1.50 متر از کف قرار بگیرند. این اندازه گیری 100٪ مربوط به عمق ماژول پایه است. هرچه عمق پایه پایین تر باشد ، توصیه می شود ماژول های فوقانی نیز بیشتر شوند. این یک فضای کاری ایجاد می کند که در آن ماژول بالا مانعی ندارد.

​

متریال

در طراحی آشپزخانه استفاده از متریال مقاومبه طول عمر آن می آنجامد و در نظر داشته باشید از متریالی که بافت تو پر و توخالی دارند استفاده نکنید

قفسه بندی و درب

ام دی اف و چوب متریال اصلی مورد استفاده در ساخت کابینت آشپزخانه است در طراحی آشپزخانه است و از آن برای ساخت قفسه ها و درها نیز استفاده می شود. ام دی اف بسیار کارآمد است ، زیرا طول عمر تقریبی آن بیشتر از مدت زمان خود آشپزخانه است ، از 10 تا 15 سال به شرط نگهداری درست . یک ساختار کابینت را می توان با استفاده از ضخامت ملامین 15 میلی متر تولید کرد ، در حالی که ام دی اف برای درها 18 میلی متر ضخامت دارد. این ضخامت هنگام ساخت سوراخ برای لولا بهتر عمل می کند. اگر می خواهید عمر یک آشپزخانه را طولانی تر کنید ، طراحی آشپزخانه اگر صحیح انجام شود می توانید طرحی تهیه کنید که در ضمن نگه داشتن کابین ها ، امکان تغییر فقط در درها فراهم شود. به این ترتیب می توانید ظاهر آشپزخانه را با هزینه کمتری به روز کنید.

انواع کابینت ها عبارتند از :

کابینت های ام دی اف ساده

کابینت های ام دی اف های گلاس

کابینت ممبران

کابینت های ام دی اف با رنگ پلی یورتان

کابینت های چوبی

رویه کانتر

انواع مختلفی از رویه برای کانترها وجود دارد. متداول ترین آنها:

صفحه ام دی اف : پیشخوان برهنه با یک صفحه ام دی اف پوشانده شده است

سنگ: متداول ترین انواع آن کوارتز ، گرانیت و مرمر است

و سرامیک ، کورین ، چوب ، بتن

پا خور ها

این بخش از کابینت ، بهتر است محصولی مقاومت بالا در برابر رطوبت مانند ورق پی وی سی باشد. گزینه دیگر اضافه کردن لوازم جانبی فلزی یا پلاستیکی ساخته شده توسط شرکتهای یراق آلات است.

توصیه ها در طراحی آشپزخانه و کابینت

1. از محافظ های پیچ استفاده کنید. این موارد را می توان با استفاده از روپوش های چوبی پنهان کرد.

2. پاخور ها باید از مواد مقاوم تر ساخته شوند. توصیه می شود از همان ملامین مانند کابینت ها استفاده نکنید

3- استفاده از یراق آلات با کیفیت ضروری است.

4- هنگام طراحی مبلمان بدون دستگیره ، شما باید از مگنت برای باز کردن درها استفاده کنید. در حالت ایده آل ، از ماژول های دو درب استفاده کنید و اگر فضایی برای ماژول با یک درب وجود دارد ، آن را در گوشه قرار دهید.

گروه معماری خانه نو طرح نو ، از طراحی آشپزخانه تا اجرای کابینت با استفاده از تکنولوژی روز و دستگاه های پیشرفته قادر به تولید انواع کابینت های ام دی اف ، ممبران ، های گلاس و پولیشی با بالاترین کیفیت می باشد که شما را از طراحی تا اجرا با بالاترین کیفیت همراهی می کنیم

هم اکنون با ما تماس بگیرید

09122230743 — 09195344223 — 44141707

​

سیستم های درای وال و ساخت و ساز خشک

ابداع سیستم های درای وال که برای معادل فارسی آن از ساخت و ساز خشک نیز استفاده می شود به سال ها قبل باز می گردد. ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ دوم، اﻧﺪود ﮔﭽﻰ راﯾﺞ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﺮاى ﭘﻮﺷﺶ داﺧﻠﻰ ﻣﻨﺎزل، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎى ادارى و ﺑﺴﯿﺎرى از ساختمان ها در اروﭘﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻰ رﻓﺖ. در آن زﻣﺎن واژه ﺧﺸﮏ ﺑﺮاى ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭘﻮﺷﺸﻰ دﯾﻮار ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ اﻧﺪود ﮔﭻ ﻧﺪاﺷﺖ، ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﻰ رﻓﺖ. در ﺳﺎل ﻫﺎى ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﻰ دوم اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎى دﯾﻮار ﺧﺸﮏ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اینکه ﻣﺸﮑﻼت ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻧﺪود ﮔﭽﻰ (از ﻗﺒﯿﻞ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﯿﺮوى ﮐﺎر ﻣﺘﺨﺼﺺ، وزن ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﻧﻔﻮذ رﻃﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر زﯾﺮﯾﻦ، ﺳﺮﻋﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ و ﺻﺮف زﻣﺎن ﺑﺮاى ﺧﺸﮏ ﺷﺪن ﻗﺒﻞ از ﻋﻤﻠﯿﺎت رﻧﮓ ﮐﺎرى) را ﺑﺮﻃﺮف ﻣﻰ ﻧﻤﻮد ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﻓﺖ و درای وال نامیده شد.

این سیستم ﺑﺮاى ﺳﺎﺧﺖ ﺟﺪاﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎى ﻏﯿﺮ ﺑﺎرﺑﺮ و ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺎزک ﮐﺎرى دﯾﻮار و ﺳﻘﻒ ﮐﺎذب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺟﺰاى ﭘﯿﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻗﺎب ﻧﮕﻪدارﻧﺪه و ﺻﻔﺤﻪ ﮔﭽﻰ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺮ روى آن ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد. در ﻣﻮاردى ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺟﺎى ﺻﻔﺤﻪ ﮔﭽﻰ از ﺻﻔﺤﺎت ﺳﯿﻤﺎﻧﻰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﺷﻮد. ﻗﺎب ﻧﮕﻪ دارﻧﺪه اﺻﻠﻰ از ﺳﺎزه ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻘﻄﻊ C، U، L ﺷﮑﻞ ﺳﺮدﻧﻮرد ﺷﺪه از ﺟﻨﺲ ﻓﻮﻻد ﮔﺎﻟﻮاﻧﯿﺰه و در ﺑﺮﺧﻰ ﮐﺸﻮرﻫﺎ از ﻣﻘﺎﻃﻊ ﭼﻬﺎرﺗﺮاش ﭼﻮﺑﻰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﺷﻮد. ﻗﺎب اﺻﻠﻰ ﺑﺮاى ﻧﺼﺐ و ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺻﻔﺤﺎت ﮔﭽﻰ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻘﺶ ﺳﺎزه اى در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﺪارد. اﺗﺼﺎل ﺻﻔﺤﺎت ﺑﻪ ﻗﺎب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﯿﭻ ﻣﺨﺼﻮص ﺻﻮرت ﻣﻰﮔﯿﺮد و ﺳﭙﺲ درز ﻣﯿﺎن آن ﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻧﻮار و ﺑﺘﻮﻧﻪ ﻣﺨﺼﻮص درزﮔﯿﺮى ﺷﺪه و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺳﻄﺤﻰ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺣﺎﺻﻞ می ﮔﺮدد. اﯾﻦ روش ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﯿﺴﺘﻤﻰ ﻣﺪوﻻر، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰى دﻗﯿﻖ، اﺟﺮاى ﺳﺮﯾﻊ و ﺻﻨﻌﺘﻰ ﺳﺎزى را ﻣﯿﺴﺮ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﯾﺪ.

فناوری درای وال و ساخت و ساز خشک از سال 1335 به ایران وارد شد، اما تا سال 1374 مورد بهره برداری قرار نگرفت. با اینکه فناوری درای وال بیش از بیست سال است در ایران مورد بهره وری قرار گرفته، اما شاخص مصرف سرانه درای وال هنوز در مقایسه با کشورهای دیگر پایین است. دلیل عمده این فاصله، نبود دانش فنی درای وال میان مصرف کنندگان، سازندگان و دانش آموختگان صنعت ساخت و ساز و کمبود نیروی متخصص به شمار می آید. در دهه گذشته متخصصین فنی تاسیس مراکز آموزشی در تهران و سراسر کشور و همچنین با رایزنی با نظام آموزشی کشور توانسته اند گام های مهمی در نهادینه کردن درای وال و آموزش نیروهای متخصص در ایران بردارند. از جمله نخستین پروژه های بزرگی که در ایران با سیستم درای وال مورد بهره بردای قرار گرفت می توان به بیمارستان میلاد تهران اشاره کرد. امروز بیشتر بیمارستانها و ساختمان های دولتی و بسیاری از پروژه های خصوصی از سیستم های درای وال در ساخت و ساز بهره می گیرند.در ادامه به اختصار به بررسی سیستم های درای وال کی پلاس در ایران می پردازیم.

دیوار جدا کننده

این سیستم درای وال برای دیوارهای غیر باربری که نقش تقسیم فضاهای داخلی ساختمان را دارند استفاده می شود. این ساختار شامل قابهای فولادی سبک ساخته شده با مقاطع C,CW و U,UW بوده که صفحات روکش دار گچی در یک یا چند لایه، به وسیله پیچ مخصوص بر روی آنها نصب می شوند.

سقف کاذب

سقف کاذب به عنوان مکمل سقف های اصلی در معماری داخلی سازه ها استفاده می شوند و روشی برای پوشش سقف اصلی طبقه هستند. به این صورت که ابتدا در سراسر فضا سازه ای فلزی به عنوان بستر به سقف اصلی ساختمان متصل می شود و صفحات روکشدار گچی بر این بستر قرار می گیرد. سقف کاذب یکی از پر کاربردترین سیستم های درای وال است.

دیوار پوششی

سیستم های دیوار پوششی ساختارهایی از درای وال هستند که جهت تکمیل نازک کاری (جایگزین گچ وخاک- سفیدکاری)، اصلاح خصوصیات فیزیکی مانند عایق صوت یا حرارت ، پوشش معماری و یا بازسازی سطوح دیوار های بنایی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند.

پوشش‌های محافظ در برابر حریق

از این ساختارها جهت حفاظت تیرها ، ستونها و سایر اعضای سازه های فولادی و همچنین پوشش داکتها و کانال جهت مقاوم نمودن در برابر آتش مستقیم تا میزان 180 دقیقه استفاده می شود .